Tot 1 juli 2015 konden veel werknemers die werden ontslagen rekenen op een stevige ontslagvergoeding, ook wel 'gouden handdruk' genoemd.

Sinds de invoering van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ) per 1 juli 2015 wordt de ontslagvergoeding bij ontslag in de meeste gevallen berekend en vastgesteld conform de regels van de zogeheten transitievergoeding. Daarmee is de ontslagvergoeding sterk versoberd.

De transitievergoeding is ingevoerd om de kosten voor werkgevers in ontslagsituaties te beperken. Tot 1 juli 2015 werd de ontslagvergoeding namelijk veelal bepaald aan de hand van de zogenaamde kantonrechtersformule. Die laatste formule kon hoge ontslagvergoedingen opleveren. Een vergoeding gebaseerd op de regels van de transitievergoeding is in het algemeen veel lager.

De kantonrechtersformule ( gouden handdruk ), geen regel maar uitzondering

Ondanks het feit dat de kantonrechtersformule formeel is afgeschaft, komt het nog wel eens voor dat werkgever en werknemer bij een ontslag met wederzijds goedvinden afspreken dat de ontslagvergoeding wordt bepaald aan de hand van de kantonrechtersformule. Maar dat zijn uitzonderlijke situaties. Het bepalen van de ontslagvergoeding volgens de kantonrechtersformule is niet verplicht en steeds minder werkgevers zijn bereid de ontslagvergoeding volgens die formule vast te stellen.
Niettemin kunt u hieronder lezen hoe de (laatste) kantonrechtersformule luidt en kunt u aan de hand van die formule uw eigen berekening maken, bijvoorbeeld voor het aangaan van een beëindigingsovereenkomst..

De Kantonrechtersformule

De zogeheten 'kantonrechtersformule' wordt ook wel de Abc-formule genoemd. Daarbij staat A voor het gewogen aantal dienstjaren bij de betreffende werkgever. Vanaf 1 januari 2009 geldt hiervoor de volgende berekening. Elk dienstjaar tot de leeftijd van 35 jaar telt voor 0,5, van 35 tot 45 jaar voor 1, van 45 tot 55 jaar voor 1,5 en vanaf 55 jaar voor 2. De B staat voor de beloning per maand. Alleen de vaste looncomponenten mogen worden meegenomen. Dus wél een vaste dertiende maand, niet een variabele winstdeling. De letter C tot slot geeft een bepaalde correctiefactor aan. Deze kan variëren. Wanneer de werknemer zelf reden tot ontslag heeft gegeven, zal de factor lager dan 1 of zelfs 0 zijn. Is de werkgever verwijtbaar dan valt de factor hoger uit. De formule
A x B x C geeft dan het brutobedrag waarop men recht kan hebben.
Een voorbeeld voor berekening van de ontslagvergoeding:
Een werknemer van 42 jaar die 10 jaar bij zijn huidige werkgever in dienst is, wordt ontslagen. Hij verdient € 3.000 bruto per maand, inclusief 8% vakantietoeslag. Stel dat er geen duidelijke schuldige is aan te wijzen voor het ontslag, dan kan als volgt berekend worden met welke schadeloosstelling rekening moet worden gehouden:
€ 3.000 x 1,5 (gewogen dienstjaren tot zijn 35te) x 1, plus € 3.000 x 7 (dienstjaren vanaf zijn 35ste ) x 1 = € 25.500 bruto is dan de ontslagvergoeding.

Billijke vergoeding

Als uw werkgever tot ontslag overgaat en zich daarbij ernstig verwijtbaar gedraagt ( bijvoorbeeld bij een onterecht op staande voet ) heeft u waarschijnlijk recht op een billijke vergoeding. Lees hierover op: billijke vergoeding bij ontslag.

Rechtshulp bij ontslag

Ontslagzaken zijn vaak ingewikkeld. Een kostbare fout is zo gemaakt. Vraag daarom altijd rechtshulp aan onze gespecialiseerde advocaten en juristen bij ontslag of vragen over de kantonrechtersformule, ontslag op staande voet, gouden handdruk, reorganisatie ontslag, of vaststellingsovereenkomst . Bel 0900 – 123 73 24 of mail, of bestel bij ons een voorbeeld ontslagregeling.